Ölüler kitabı
332 M.Ö
Ölüler kitabı, kasetlerin oğlu Djedhor adında bir adam için yazılmıştır. Parşömenin ortasında 125: ‘ölülerin yargısı ‘ Büyüsü var. Bir illüstrasyon, Anubis ve Horus’un Djedhor’un kalbini, tüy giyen bir tanrıça olan Maat’a (‘gerçek’) karşı bir ölçekte tarttığını göstermektedir. Parşömenin sonuna doğru 110 ‘Adaklar alanı’ yazılıyor ve Djedhor’un Adaklar alanında, ideal bir yerde ya da cennette, yaşamın dünya’dakine benzediği yerde çalıştığını gösteren bir illüstrasyon var. Hizmetçilerin (shabtis) yardımıyla Djedhor, tanrılar için tarlaları yetiştirecek ve bu da onun ebedi rızkı için yiyecek teklifleri tedarikini sağlayacaktır. Diğer büyüler arasında, Djedhor’un ruhunun (ba) bir Anka kuşuna dönüşmesini sağlayan 83 ‘bir Anka kuşuna dönüşme Büyüsü’ yer alıyor. Bu hayali kuş, güneş tanrısı Re’nin ruhuyla bağlantılıydı.
Zamanın başlangıcında, Re, yaratılış sularındaki ilkel höyüğün üzerine serilmiş bir yumurtadan bir anka kuşu olarak doğdu. Bu büyüyle Djedhor, Re gibi tekrar tekrar doğmayı umuyordu. Metin, karbon mürekkebi ve kırmızı hardal ile hiyeratik ve hiyeroglif olarak yazılmıştır. Vinyetler karbon mürekkebi ile boyanmıştır. Kırmızı (değerlendirme tablosu), farklı büyülerin başlangıcını vurgulamak için kullanılır. Siyah pigmentli vinyetler her büyünün yanındadır ve üst uzunluk boyunca uzanır. Papirüs muhtemelen Firavun döneminin sonundan sonra, Ptolemaios döneminin başında, M. ö.332 civarında Büyük İskender’in işgalinden kısa bir süre sonradır.
1905’te bir mezarlıkta katlanmış bir rulo olarak keşfedildi, İkinci Dünya Savaşı sırasında saklandı ve 1974’e kadar unutuldu. Belgenin tamamı yaklaşık 392 cm uzunluğundadır ve şimdi beş yaprak olarak korunmuştur ve bazı parçalar gevşek kalmaktadır. Eve Menei tarafından 2016 yılında yürütülen yeni koruma çalışmaları, belgenin tamamının ilk kez halka teşhir edilmesine olanak sağlamıştır. Djedhor’un Ölüler Kitabı, 1905’te Yukarı Mısır’daki Hissayeh (Nag el-Hisaya) adlı bir yerde başka buluntularla birlikte kazılmıştır.
Hiss, Batlamyus ve Roma döneminde, özellikle bölgenin 20 km kuzeyinde bulunan edfu tapınak kentinden Horus rahipleri tarafından kullanılan bir mezar yeriydi. Liverpool Üniversitesi’nden Profesör John Garstang, 5 Mart 1905 tarihli müzeye gönderilen bir saha çalışmasında, “Ptolemaik karakterin birkaç mezarının yağmadan kaçtığını kanıtladığını ve bunlardan birinde Bay Jones’un bir mumyaya bağlı hiyeroglif bir papirüs bulduğunu ” kaydeder..
Kaynak; İlgili
